- See more at: http://www.xn--12cbx4dabh2a2b6ao8eg1i0a6le6kj.com/2010/04/copy-paste.html#sthash.XGoTnEUv.dpuf expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

วันศุกร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2556

[REBORN 1827] BLL Eight :: NC ::







[REBORN 1827] BLL Eight :: NC ::


ฮิบาริ เคียวยะก้มลงจูบหลังมือนุ่มเบาๆราวปลอบโยนความกลัวที่เริ่มเข้ามาเกาะกุมใจอีกคน สึนะโยชิได้แต่หน้าร้อนผ่าวกับการกระทำที่อ่อนโยน นัยน์ตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าคมคายที่กำลังขยับใกล้เข้ามา ริมฝีปากร้อนแนบลงบนกลีบปากบางอีกครั้งเพียงครั้งนี้แตะนิ่งๆเนิ่นนาน  ก่อนจะผละออกมาแล้วแนบลงไปใหม่พร้อมกับลิ้นร้อนที่เข้าไปในโพรงปากอีกคน
            สึนะโยชิหลับตาลง พยายามปลอบใจตัวเองว่ามันไม่น่ากลัว แต่ก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อปลายนิ้วของอีกคนกำลังลากไล้หมุนวนที่หน้าท้องแบนราบ จนความรู้สึกวาบหวามพุ่งกระจายทั่วร่าง ฝ่ามือร้อนลูบไล้เนื้อนวลภายใต้เนื้อผ้าอย่างช้าๆค่อยๆปลุกเร้าอีกคนอย่างใจเย็น

            “อ๊า..”

            ร่างบางเชิดหน้าขึ้น หลับตาแน่นยามที่ปลายนิ้วของอีกคนกำลังหยอกล้อกับยอดอกจนเนื้อตัวเริ่มสั่นขึ้น มือหนาอีกข้างค่อยๆปลดชุดยูกาตะสีส้มอ่อนช้าๆ จนมันแผ่ที่ไหล่นวล ริมฝีปากร้อนย้ายไปซุกไซร้ซอกคอขาว บรรจงสร้างรอยสีกุหลาบประกาศความเป็นเจ้าของร่างบอบบางใต้ร่าง

            “อื้อ...อ่า”
            “เสียงเราเพราะที่สุดเลยรู้ไหมครับ?”

            เคียวยะกระซิบเบาๆที่ใบหูขาวก่อนจะไล้ลิ้นหยอกไปมาจนเสียงหวานครางอื้ออึง มือบางที่เกาะเกี่ยวบ่าอีกคนได้แต่บีบแน่น หวังระบายความร้อนที่กระจายทั่วร่าง ยิ่งลิ้นร้อนลากไล้มาถึงแผ่นอกบาง รินรดลมหายใจร้อนๆลงไป ร่างกายของสึนะโยชิยิ่งปั่นป่วน มือบางดึงทึ้งชุดยูกาตะของอีกคนหลุดลุ่ยเผยร่างกายกำยำที่เหมาะสมชาย
           
            “อ๊า!!

            ร่างบางแอ่นตัวขึ้นอย่างไม่ไหวเมื่อปลายลิ้นร้อนฉ่ำชื้นกำลังดูดดุนยอดอกในขณะที่มืออีกข้างบีบคลึงอีกข้าง ปลายนิ้วยาวเย้าหยอกจนแข็งเป็นไต เสียงหวานครางพร่าอย่างกลั้นไม่อยู่ ร่างกายบิดเร่ากับอารมณ์ที่กำลังพัดขึ้นสูง ร่างสูงชะงักไปทันทีเมื่อเงยหน้าขึ้นสบสายตากับภรรยาของตน นัยน์ตากลมโตฉ่ำไปด้วยน้ำใสดูยั่วยวน จนอดใจไม่ไหวที่เลื่อนตัวขึ้นไปกดจูบริมฝีปากบางที่บวมเจ่อนั่นอีกครั้ง ดูดุนเร่าร้อนทว่าอ่อนโยนจนใจสั่นคลอน
            เคียวยะผละออกมาจากตัวสึนะโยชิก่อนจะดึงรั้งชุดยูกาตะทั้งตัวเองและคนใต้ร่างไปให้พ้นๆทาง เนื้อตัวเปลือยเปล่ายิ่งเสียดสียิ่งพัดอารมณ์ดิบให้โหมกระหน่ำ รืมฝีปากร้อนลากไล้ลงมาถึงหน้าท้องแบนราบ มือหนาข้างหนึ่งลูบไล้เนื้อตัวอีกคนจนน้ำเสียงหวานครางกระเส่า

            “อ๊า! ฮื่อ..”

            ร่างบางครางอื้อ เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังเกาะกุมส่วนอ่อนไหวกลางลำตัว ใบหน้าหวานแดงจัดด้วยอารมณ์และความเขินอาย นัยน์ตากลมโตหลับแน่นยามที่มือร้อนรูดขึ้นลง ขาเรียวขาวจิกเกร็งกับที่นอน สะโพกกลมกลึงขยับสอดประสานกับมือหนาสิ้นความอายเมื่ออารมณ์รักกำลังปะทุขึ้นสูง

            “มะ..ไม่ไหว! พี่ฮะ อ๊า!!

            ร่างบางหอบหายใจตัวโยนใบหน้าหวานอิงซบกับหมอนใบโตยามที่ปล่อยทุกหยาดอารมณ์ออกมาจนเต็มฝ่ามือหนา เคียวยะมองภาพตรงหน้าก่อนจะส่งลิ้นออกมาเลียคราบคาวที่มือตัวเอง นัยน์ตากลมโตที่หลับนิ่งค่อยๆปรือตาขึ้นสบสายตาคมที่มองมาทางเขา มันทั้งดุดัน เร่าร้อน และต้องการในตัวเขาอย่างชัดเจน

            “หวาน ..”
            “พี่เคียวยะ อาห์..”
            “หืม..คนดีของพี่ว่าไงครับ”

            ร่างสูงตอบรับด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม ราวกับไม่อยากทำให้อีกคนขวัญกระเจิงทั้งที่ตัวเองปวดหนึบที่แก่นกายจนแทบจะทนไม่ไหว แต่เขารู้ดีว่าครั้งแรกของคนๆนี้เขาจะรุนแรงไม่ได้ เขาไม่อยากทำให้ภรรยาตัวน้อยของเขาเจ็บตัว
            ใบหน้าคมเลื่อนขึ้นไปที่แผ่นอกบางที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหอบก่อนจะอ้าปากงับยอดอกสีหวานเข้าโพรงปากอีกครั้ง ลิ้นร้อนไล้วนจนเจ้าของได้แต่ครางกระเส่า อารมณ์วูบหวามถูกรบเร้าปลุกขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้โหมพัดแรงยิ่งกว่าเดิม

            “อื้อ! พี่..อา..มันเสียว อีก..ข้าง”
            “รู้สึกดีใช่ไหม?”
            “อื้อ! แรงกว่า..ฮื่อ..นี้นะ”

            ร้องขออย่างทนไม่ไหว ก่อนที่แทบจะทึ้งที่นอนให้ขาดวิ่นเพียงเราะปลายลิ้นที่หยอกล้อกับยอดอก และปลายนิ้วที่กำลังแทรกผ่านช่องทางที่แคบสนิท เสียงครางหวานยิ่งดังขึ้น ขาเรียวขาวถูกยกขึ้นพาดบ่าก่อนที่ร่างสูงจะใช้ปลายนิ้วที่ยังเปื้อนคราวคาวขยับเข้าออกช่องทางสีหวานช้าๆ เพื่อให้อีกฝ่ายพอจะรองรับร่างกายเขาได้

            “อ๊า! อื้อๆ!..อึ้ก มันเจ็บ!
            “สึนะกอดไหล่พี่ไว้จะจิกจะข่วนยังไงก็ได้ ทนหน่อยนะ พี่ไม่ไหวแล้ว อาห์”

            สึนะโยชิผวากอดคออีกคนแน่นยามที่ปลายนิ้วถูกถอดถอนออกไป แต่สิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วหลายเท่ากำลังแทรกกายเข้ามา แก่นกายใหญ่ราวกับท่อนไฟกดเข้าช่องทางสีหวานทีเดียว ร่างบางอ้าปากครางไร้คีย์ เคียวยะซบลงที่ซอกคอขาวที่ตอนนี้มีรอยแดงๆแต่งแต้มไว้เต็มไปหมดก่อนจะซุกไซร้แรงๆ หันเหความสนใจของคนในอ้อมกอดเพื่อดันร่างตัวเข้ามาจนสุด

            “อ๊า!! ฮื่อ”
            “สึนะ..สึนะพี่..อาห์ ..พี่รักเรานะ”
            “อ๊ะ อ๊า..”

            ร่างสูงเริ่มขยับตัวจากเชื่องช้าเพื่อให้คนใต้ร่างปรับตัว ก่อนจะกลายเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดที่แทบจะทำให้น้ำตาไหลออกมา มือบางจิกเกร็งกับไหล่กว้างอย่าลืมตัว ลากข่วนยาวจนถึงแผ่นอกกำยำ เสียงหวานครวญครางชิดริมหูยิ่งทำให้เอวสอบสวนกายเข้าหาแรงขึ้น

            “อ๊า!! แรงไปแล้ว ฮื่อ..มะ...ไม่ไหวแล้วฮะ อ๊า!!!
           
            ร่างบางครางลั่นเมื่อถึงจุดหมายของห้วงอารมณ์ก่อนจะปล่อยทุกหยาดหยดเต็มหน้าท้องแกร่ง เคียวยะรวบสะโพกกลมกลึงแน่นก่อนจะกระแทกกายสวนกลับมาไม่กี่ทีก็ปล่อยหยาดอารมณ์เข้าไปเต็มช่องทางอุ่นจนมันไหลย้อนออกมา ทั้งคู่หอบแฮ่กราวกับไปวิ่งมาเสียอย่างนั้น ใบหน้าคมคายซบลงที่ไหล่บางก่อนจะกดจูบหัวไหล่บนเบาๆ และตามด้วยกดจูบริมฝีปากนุ่มแรงๆ แล้วค่อยๆถอนแก่นกายออกมาจากช่องทางรักของอีกคนอย่างช้าๆ



ยังไม่จบไปอ่านต่อโลด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น