I’M SORRY 03 NC
เสียงครางหวานๆในลำคอดังขึ้น
เรียกรอยยิ้มมุมปากของฮิบาริ
มือหนาที่กอดเอวคอดกิ่วเลื่อนขึ้นลงลูบไล้เนื้อตัวที่อยู่ภายใต้เนื้อผ้า
ก่อนจะส่งมือเข้าไปสัมผัสเนื้อนวลละเอียดของอีกฝ่ายช้าๆอย่างไม่ให้รู้ตัว
สึนะโยชิกระตุกเกร็งยามที่ปลายนิ้วเย็นของฮิบาริกำลังบีบคลึงยอดอก
ความรู้สึกวาบหวามแล่นริ้วไปทั่วทั้งตัว
“อ่าห์..อือ”
เสียงหวานครางเบาๆยามที่ฮิบาริถอนจูบออกแล้วเปลี่ยนเป็นซุกไซร้ซอกคอขาวแทน
แต่งแต้มรอยแดงประกาศความเป็นเจ้าของ
ร่างบางที่ขืนตัวในตอนแรกทิ้งตัวลงบนตักของฮิบาริอย่างสิ้นเรี่ยวแรง
ใบหน้าน่ารักเชิดขึ้น ริมฝีปากบวมเจ่อเม้มแน่น
กลั้นเสียงครางยามที่ปลายลิ้นร้อนผ่าวกำลังดูดดึงยอดอกผ่านเนื้อผ้าจนเปียกชื้น
“พี่..อ่า เสียวจัง”
“อืม”
เสียงทุ้มครางอืมในลำคอเมื่อความหอมหวานของคนตรงหน้าทำให้เขาพอใจเป็นที่สุด
มืออีกข้างดึงรั้งแขนบางให้กอดลำคอมั่น
ก่อนจะเลื่อนลงไปที่กางเกงของร่างบางที่ตอนนี้ส่วนอ่อนไหวของร่างกายกำลังแข็งขืนขึ้นตามแรงอารมณ์ที่ชายหนุ่มปลุกปั้นขึ้นมา
ทันทีที่ปลายนิ้วแตะลงกลางลำตัว เสียงหวานที่กลั้นเอาไว้ก็ส่งเสียงออกมาปลุกเร้าอารมณ์ดิบที่มีอยู่ในตัวของฮิบาริให้ลุกโชนยิ่งขึ้น
มือหนาอีกข้างบีบคลึงแผ่นอกอย่างเบาแรง
ริมฝีปากร้อนผ่าวก็ระดมซุกไซร้ซอกคอขาวผ่องแรงๆ
เสียงครางพร่าของคนทั้งคู่ดังขึ้นคละเคล้าไปกับเสียงคลื่นที่กระทบหาดทรายที่ไร้ผู้คน
“พี่เคียวยะ..พอเถอะฮะ”
“จะให้หยุดทั้งๆที่นายก็เป็นซะแบบนี้น่ะเหรอ?”
ไม่พูดเปล่ามือหนาก็จงใจบีบเบาๆพลางลูบไปมาอยู่ตรงกลางลำตัวของอีกคน
การกระทำที่เร่าร้อนทำให้สึนะจิกเล็บลงบนบ่าแกร่ง
เสียงหวานยิ่งครางพร่าชิดริมหูอีกคนเมื่อความร้อนผ่าวของฝ่ามือกำลังกอบกุมส่วนอ่อนไหวที่สั่นระริก
ส่วนปลายฉ่ำไปด้วยน้ำสีขาวขุ่น
ฮิบาริเลียริมฝีปากตัวเอง
ก่อนจะรั้งต้นคออีกคนเข้ามา
ไม่ต้องบังคับอะไรกันมากยามที่ต่างฝ่ายต่างมีอารมณ์ร่วมไปด้วยกัน
สึนะโยชิลืมตัวจนบดจูบริมฝีปากเข้าหาอีกคนอย่างเร่าร้อน ไม่ยอมแพ้
“อือ..อื้อ! แรงอีกฮะ อ๊า!..”
สึนะโยชิครางลั่นเมื่อร่างสูงขยับรูดรั้งแก่นกายสีหวานขึ้นลงแรงๆตามคำขอ
สะโพกกลมกลึงขยับเข้าหามือหนาอย่างสิ้นความอาย
เมื่ออารมณ์ดิบครอบงำถึงจุดที่ต้องการปลดปล่อย ก็ลืมไปหมดสิ้นว่าควรปฏิเสธ
ฮิบาริมองใบหน้าน่ารักที่แดงก่ำ
นัยน์ตากลมโตฉ่ำน้ำดูยั่วยวนจนต้องข่มกลั้นอารมณ์ที่สาดซัดเช่นคลื่นทะเลที่ซัดเข้าหาฝั่ง
อยากจะฝังร่างกับอีกคนใจจะขาด แต่หากทำแบบนั้นจริงๆมันไม่ดีแน่ๆ ค่อยเป็นค่อยไป สอนสัมผัสรัญจวนใจให้อีกคนไปก่อน
“อื้อ! อ่ะอ๊า! มะ..ไม่ไหว! ไม่ไหวแล้วฮะ อ๊า!!”
ร่างบางกระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยน้ำคาวของกามารมณ์ออกมาเต็มฝ่ามือหนา
ก่อนจะทิ้งร่างบนตักอีกคนอย่างสิ้นเรี่ยวแรง ใบหน้าน่ารักซบลงที่อกแกร่งของอีกฝ่าย
ลมหายใจหอบแรง ฮิบาริกดจูบที่ขมับบางก่อนจะยกมือข้างที่เปื้อนคราวคาวของอีกคนขึ้นมาแล้วเลียมาเข้าปากอย่างไม่นึกรังเกียจ
กลับไปอ่านต่อและเม้นด้วยเน้อ >> http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=915086&chapter=4
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น