- See more at: http://www.xn--12cbx4dabh2a2b6ao8eg1i0a6le6kj.com/2010/04/copy-paste.html#sthash.XGoTnEUv.dpuf expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

วันอาทิตย์ที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556

NC BLL Twenty Three :: ความหวาน


BLL Twenty Three :: ความหวาน


           “อ่ะ อื้อ!

            ทันทีที่กลับมาถึงห้อง ร่างบางก็ถูกคว้าตัวเอาไว้แน่น ริมฝีปากได้รูปบดจูบที่ริมฝีปากสีสดแรงๆ สอดลิ้นเข้าไปพัวพันกับอีกฝ่ายจนสึนะเริ่มคิดอะไรไม่ออก มือบางได้แต่เกาะเกี่ยวต้นแขนแกร่งเอาไว้ เคียวยะใช้มือที่ว่างอยู่ดึงรั้งเสื้อโค้ทตัวหนาออกจากร่างกายของอีกคน ก่อนจะผละริมฝีปากออกมา นัยน์ตากลมโตไหววูบเมื่อเห็นแววตาร้อนแรงของชายหนุ่ม

            “สึนะ..รัก พี่รักสึนะ”
            “อื้อ พี่เคียวยะ อา..”

            สึนะทั้งร้องเรียกชื่อ ทั้งครางเสียงหวานสลับกัน เคียวยะยิ้มออกมาก่อนจะสอดมือเข้าไปในเนื้อผ้า ลูบไล้หน้าท้องแบนราบให้อีกคนเกร็งตัววูบ ริมฝีปากร้อนซุกไซร้ซอกคอขาวผ่อง สร้างรอยรักแทบทุกตารางนิ้วที่ริมฝีปากลากผ่าน สึนะเชิดหน้าขึ้นเมื่อปลายนิ้วของเคียวยะกำลังหยอกล้อกับยอดอก
            มือบางบีบไหล่แกร่งหวังจะคลายอารมณ์ของตนลงไปบ้างแต่ก็ต้องส่งเสียงครางหวานที่ร่างสูงฟังไม่รู้จักเบื่ออีกครั้งเมื่อมือหนาข้างที่ว่างกำลังลูบไล้ขาอ่อนด้านในที่แม้จะอยู่ใต้กางเกงเนื้อดีก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวของฝ่ามือหนา ความร้อนจากฝ่ามือวิ่งแล่นเข้าสู่กลางลำตัวจนอึดอัดไปหมด

            “อ๊า..พี่เคียวยะ”

            ฟรึ่บ

            มือหนาจัดการถอดเสื้อของคนในอ้อมกอดออกก่อนจะก้มลงไปครอบครองยอดอกสีหวานด้วยริมฝีปาก ร่างบางแอ่นอกขึ้น มือบางขยุ้มเรือนผมสีดำสนิทของเคียวยะแน่นสลับคลาย ใบหน้าหวานสะบัดหนีไปอีกทางเมื่อปลายลิ้นร้อนกำลังไล้วนรอบฐานจนมันแข็งขืน นัยน์ตากลมโตเริ่มมีหยดน้ำที่หางตาเพราะแรงอารมณ์ที่พุ่งขึ้นเรื่อยๆ
            ขาเรียวขยับเสียดสีกัน เมื่อรู้สึกถึงการตื่นตัวของตัวเอง และวินาทีนั้นไม่มีใครคิดว่าร่างบางจะเป็นฝ่ายล้มร่างสูงลงบนเตียง

            ตึง

            “สึนะ..”
            “พี่คิดหรือว่าพี่อดทนกับมันเพียงคนเดียว จุ๊บ”

            เคียวยะที่ยังคงอึ้งกับอีกคนที่นั่งทับหน้าท้องแกร่งของตนเอาไว้ มือบางลูบไล้ไปทั่วอกก่อนจะจับโครงหน้าคมเอาไว้ ริมฝีปากสีสดที่บวมเจ่อกดจูบลงมาอีกครั้ง เคียวยะกอดร่างบางไว้แน่น ลิ้นร้อนเกี่ยวพันกันจนวุ่นวาย ร่างสูงคว้าร่างบางให่กลับมาอยู่ใต้ร่างก่อนแทบกระชากเสื้อของตัวเองออก ทั้งมือบางที่ส่งมาถอดเข็มขัด และลากซิปกางเกงลง
            มือหนารั้งกางเกงและอันเดอร์แวร์ของร่างบางออกก่อนจะโยนมันไปข้างหลังอย่างไม่ใส่ใจ โถมกายกอดรัดกับร่างบางที่ส่งเสียงครางหวานๆอยู่ใต้ร่าง

            “อ๊า! พี่เคียวยะ!

            สึนะครางเรียกชื่ออีกคนลั่นเมื่อต้นขาขาวถูกจับให้แยกออก ริมฝีปากร้อนก็เข้าครอบครองแก่นกายสีหวานที่ส่วนปลายฉ่ำน้ำ ร่างบางยันตัวขึ้นมองภาพน่าอายนั่นก่อนจะทึ้งที่นอนนุ่มแรงๆ สะโพกขาวส่ายตามจังหวะที่อีกฝ่ายชักนำก่อนจะครางสุดเสียงเมื่อถึงปลายทางของห้วงอารมณ์ ร่างบางทิ้งตัวลงนอนกับเตียงหลังใหญ่ หอบแรงๆสูดเอาอากาศเข้าปอด
            เคียวยะไม่ปล่อยเมียตัวเองได้พักได้พักนาน ร่างสูงแทรกเข้ากลางระหว่างเรียวขาขาว นัยน์ตากลมโตปรือตามองก่อนจะยันตัวเองขึ้นนั่งชันเข่า ท่าทางที่ทำให้ชายหนุ่มมองด้วยความสงสัยก่อนความสงสัยนั่นกระจ่างเมื่อมือบางกำลังกอบกุมความใหญ่โตเอาไว้

            “อ่า..สึนะ”
            “พี่เคียวยะ ...”

            เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่อร่างสูงที่ครางต่ำในลำคอเมื่อมือบางขยับขึ้นลงอย่างที่ตัวเองเคยได้รับจากร่างสูง นัยน์ตาคมจ้องมองอีกคนที่กำลังก้มลงชิดกับแท่งเนื้อของตน เสียงเข้มคำรามต่ำในลำคอเมื่อความร้อนของโพรงปากนุ่มกำลังครอบครองส่วนกลางลำตัว ปลายลิ้นเล็กดูดเลียมันเหมือนไอศกรีมชนิดหนึ่ง

            “อ๊า สึนะ อย่างนั้นคนดี..อืม..”

            เสียงเข้มพูดกับร่างบาง มือหนาวางลงบนกลุ่มผมนุ่ม สึนะขยับมือช่วยอีกแรง ร่างสูงคำรามในลำคอก่อนจะปลดปล่อยออกมา สึนะแทบสำลักใบหน้าหวานขยับออกมาก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองหน้าคนรักที่หอบหายใจไม่ต่างกัน
            มือหนายกขึ้นเช็ดคราบน้ำขาวขุ่นที่ไหลเปื้อนแก้มออกเบาๆ ก่อนจะจับปลายเท้าทั้งสองข้างแล้วแยกออกจากกัน  มือบางชอนไชไปตามกลุ่มผมสีดำสนิท ริมฝีปากสีสดเผยอคราง เมื่อร่างกายเปลือยเปล่าเสียดสีเข้าหากัน

            “สึนะ..”
            “อ่ะ อ๊า พี่เคียวยะ”

            มือบางเลื่อนมาคล้องคอแกร่งเอาไว้แน่น ขาเรียวขาวอ้าออกรองรับความใหญ่โตที่กำลังสอดใส่เข้ามา ร่างบางขบเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อแท่งเนื้อร้อนกดเข้ามาจนสุด ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเปิดทางให้จมูกโด่งของอีกคนสูดดมกลิ่นกายที่หอมหวาน สะโพกแกร่งขยับกายเข้าออกในร่างกายอีกคน มือหนาคว้าเอวคอดไว้มั่นแล้วสวนกายเข้าออกแรงๆจนเนื้อตัวร่างบางสั่นสะท้าน  

            “พี่เคียวยะ แรงไป อ๊า! มะ..ไม่ไหว พี่เคียวยะ! อ่ะ อ๊า!!
            “สึนะ.. สึนะ อืมมมม!

            ร่างบางครางสุดเสียงก่อนซบหน้าลงกับอกแกร่งพลางหอบหายใจหนักเมื่อตัวเองปลดปล่อยเป็นครั้งที่สอง เสียงเข้มคำรามต่ำในลำคอก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางด้านหลัง เคียวยะลูบแผ่นหลังบอบบางเบาๆ สึนะสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะเงยหน้าขึ้นจูบริมฝีปากได้รูป ดูดดุนลิ้นร้อนผ่าวของอีกคนแรงๆปลุกอารมณ์ดิบที่ยังไม่มอดดับให้ลุกขึ้นอีกครั้ง
            สึนะกดไหล่ของคนเป็นสามีให้นอนลงบนเตียง แล้วตัวเองขยับมานั่งชันเข่าตรงหน้า มือบางลูบไล้แผงอกแกร่งที่ชื้นเหงื่อ เช่นเดียวกับร่างสูงที่ยกมือขึ้นลูบไล้เนื้อตัวขาวผ่องก่อนจะเลื่อนไปบีบก้นนุ่มแรงๆ ให้ร่างบางที่ยังมัวเมากับรสจูบสะดุ้งเฮือก สึนะถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะค่อยๆกดร่างตัวเองลงบนแก่นกายที่แข็งขืนอีกครั้ง
            ร่างบางเชิดหน้าขึ้นเมื่อรู้สึกได้ว่าท่านี้มันทำให้ส่วนกลางลำตัวของคนที่นอนลูบยอดอกตัวเองเข้ามาได้ลึกกว่าเดิม ฟันคมขบริมฝีปากล่างก่อนจะขยับตัว นัยน์ตาคมวาววับจ้องมองเรือนร่างขาวผ่องที่ตอนนี้กลายเป็นสีชมพูระเรื่อทั้งรอยรักและแรงอารมณ์ นัยน์ตากลมโตหวานฉ่ำไปด้วยน้ำใสที่มองยังไงก็เหมือนยั่วกันเห็นๆ!

            “อ๊า อื้อ.. พี่เคียวยะ ผมรัก..รักพี่ อ๊า!!
            “บอกรักกันด้วยสีหน้าแบบนี้ระวังคืนนี้จะไม่ได้นอนนะครับ อ่า..สึนะ!

            เสียงเข้มบอกเสียงดังฟังชัดก่อนจะซี้ดปากเมื่อคนที่เป็นฝ่ายควบคุมเกมขย่มแรงๆ เสียงหวานครางอื้ออึงก่อนจะจิกเล็บลงบนหน้าท้องแกร่ง ทิ้งตัวลงทับร่างสูงด้วยความเหนื่อยอ่อนหลังที่ตัวเองและคนเป็นสามีปลดปล่อยอารมณ์กันออกมาอีกระลอก

            ฟรึ่บ!

            “อ๊า!! พี่เคียวยะ! อื้อ!! ระ..แรงไปแล้ว”

            สึนะครางลั่นเมื่อจู่ๆคนที่เป็นที่นอนให้ตัวเองอยู่ดีก็ลุกพรวดมาอยู่ทางด้านหลัง จับเอวไว้แน่นแล้วกดร่างเข้ามาทีเดียว ร่างบางแทบจะฟุบลงไปกับเตียงนอนหลังใหญ่ มือบางิกหมอนแน่นเมื่อช่องทางด้านหลังถูกเติมเต็มด้วยอีกคน มือหนาเลื่อนขึ้นมาลูบแผ่นอกบ้างก่อนจะไต่มาถึงปลายคาง นิ้วเรียวสอดเข้ามาในโพรงปากอีกคน ร่างสูงขยับกายถี่ ทั้งยังเคลื่อนนิ้วในปากของอีกฝ่ายอย่างไม่กลัวว่าฟันคมจะงับก่อนจะดึงมันออกมาแล้ววางลงบนมือบางชื้นเหงื่อ ริมฝีปากได้รูปพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังขาวผ่อง เสียงเข้มเอ่ยกระซิบริมหู


            “ก็บอกแล้วไงว่าคืนนี้ไม่ได้นอน”


อ่านต่อและกลับไปเม้น >> http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=886198&chapter=25

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น