[REBORN 1827] BLL Eight :: NC ::
ฮิบาริ
เคียวยะก้มลงจูบหลังมือนุ่มเบาๆราวปลอบโยนความกลัวที่เริ่มเข้ามาเกาะกุมใจอีกคน
สึนะโยชิได้แต่หน้าร้อนผ่าวกับการกระทำที่อ่อนโยน
นัยน์ตาคู่สวยจ้องมองใบหน้าคมคายที่กำลังขยับใกล้เข้ามา
ริมฝีปากร้อนแนบลงบนกลีบปากบางอีกครั้งเพียงครั้งนี้แตะนิ่งๆเนิ่นนาน
ก่อนจะผละออกมาแล้วแนบลงไปใหม่พร้อมกับลิ้นร้อนที่เข้าไปในโพรงปากอีกคน
สึนะโยชิหลับตาลง
พยายามปลอบใจตัวเองว่ามันไม่น่ากลัว
แต่ก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อปลายนิ้วของอีกคนกำลังลากไล้หมุนวนที่หน้าท้องแบนราบ
จนความรู้สึกวาบหวามพุ่งกระจายทั่วร่าง
ฝ่ามือร้อนลูบไล้เนื้อนวลภายใต้เนื้อผ้าอย่างช้าๆค่อยๆปลุกเร้าอีกคนอย่างใจเย็น
“อ๊า..”
ร่างบางเชิดหน้าขึ้น
หลับตาแน่นยามที่ปลายนิ้วของอีกคนกำลังหยอกล้อกับยอดอกจนเนื้อตัวเริ่มสั่นขึ้น
มือหนาอีกข้างค่อยๆปลดชุดยูกาตะสีส้มอ่อนช้าๆ จนมันแผ่ที่ไหล่นวล
ริมฝีปากร้อนย้ายไปซุกไซร้ซอกคอขาว
บรรจงสร้างรอยสีกุหลาบประกาศความเป็นเจ้าของร่างบอบบางใต้ร่าง
“อื้อ...อ่า”
“เสียงเราเพราะที่สุดเลยรู้ไหมครับ?”
เคียวยะกระซิบเบาๆที่ใบหูขาวก่อนจะไล้ลิ้นหยอกไปมาจนเสียงหวานครางอื้ออึง
มือบางที่เกาะเกี่ยวบ่าอีกคนได้แต่บีบแน่น หวังระบายความร้อนที่กระจายทั่วร่าง
ยิ่งลิ้นร้อนลากไล้มาถึงแผ่นอกบาง รินรดลมหายใจร้อนๆลงไป
ร่างกายของสึนะโยชิยิ่งปั่นป่วน มือบางดึงทึ้งชุดยูกาตะของอีกคนหลุดลุ่ยเผยร่างกายกำยำที่เหมาะสมชาย
“อ๊า!!”
ร่างบางแอ่นตัวขึ้นอย่างไม่ไหวเมื่อปลายลิ้นร้อนฉ่ำชื้นกำลังดูดดุนยอดอกในขณะที่มืออีกข้างบีบคลึงอีกข้าง
ปลายนิ้วยาวเย้าหยอกจนแข็งเป็นไต เสียงหวานครางพร่าอย่างกลั้นไม่อยู่ ร่างกายบิดเร่ากับอารมณ์ที่กำลังพัดขึ้นสูง
ร่างสูงชะงักไปทันทีเมื่อเงยหน้าขึ้นสบสายตากับภรรยาของตน นัยน์ตากลมโตฉ่ำไปด้วยน้ำใสดูยั่วยวน
จนอดใจไม่ไหวที่เลื่อนตัวขึ้นไปกดจูบริมฝีปากบางที่บวมเจ่อนั่นอีกครั้ง
ดูดุนเร่าร้อนทว่าอ่อนโยนจนใจสั่นคลอน
เคียวยะผละออกมาจากตัวสึนะโยชิก่อนจะดึงรั้งชุดยูกาตะทั้งตัวเองและคนใต้ร่างไปให้พ้นๆทาง
เนื้อตัวเปลือยเปล่ายิ่งเสียดสียิ่งพัดอารมณ์ดิบให้โหมกระหน่ำ
รืมฝีปากร้อนลากไล้ลงมาถึงหน้าท้องแบนราบ
มือหนาข้างหนึ่งลูบไล้เนื้อตัวอีกคนจนน้ำเสียงหวานครางกระเส่า
“อ๊า! ฮื่อ..”
ร่างบางครางอื้อ
เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวกำลังเกาะกุมส่วนอ่อนไหวกลางลำตัว
ใบหน้าหวานแดงจัดด้วยอารมณ์และความเขินอาย
นัยน์ตากลมโตหลับแน่นยามที่มือร้อนรูดขึ้นลง ขาเรียวขาวจิกเกร็งกับที่นอน
สะโพกกลมกลึงขยับสอดประสานกับมือหนาสิ้นความอายเมื่ออารมณ์รักกำลังปะทุขึ้นสูง
“มะ..ไม่ไหว! พี่ฮะ อ๊า!!”
ร่างบางหอบหายใจตัวโยนใบหน้าหวานอิงซบกับหมอนใบโตยามที่ปล่อยทุกหยาดอารมณ์ออกมาจนเต็มฝ่ามือหนา
เคียวยะมองภาพตรงหน้าก่อนจะส่งลิ้นออกมาเลียคราบคาวที่มือตัวเอง
นัยน์ตากลมโตที่หลับนิ่งค่อยๆปรือตาขึ้นสบสายตาคมที่มองมาทางเขา มันทั้งดุดัน เร่าร้อน
และต้องการในตัวเขาอย่างชัดเจน
“หวาน
..”
“พี่เคียวยะ
อาห์..”
“หืม..คนดีของพี่ว่าไงครับ”
ร่างสูงตอบรับด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม
ราวกับไม่อยากทำให้อีกคนขวัญกระเจิงทั้งที่ตัวเองปวดหนึบที่แก่นกายจนแทบจะทนไม่ไหว
แต่เขารู้ดีว่าครั้งแรกของคนๆนี้เขาจะรุนแรงไม่ได้ เขาไม่อยากทำให้ภรรยาตัวน้อยของเขาเจ็บตัว
ใบหน้าคมเลื่อนขึ้นไปที่แผ่นอกบางที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหอบก่อนจะอ้าปากงับยอดอกสีหวานเข้าโพรงปากอีกครั้ง
ลิ้นร้อนไล้วนจนเจ้าของได้แต่ครางกระเส่า อารมณ์วูบหวามถูกรบเร้าปลุกขึ้นอีกครั้ง
และครั้งนี้โหมพัดแรงยิ่งกว่าเดิม
“อื้อ! พี่..อา..มันเสียว อีก..ข้าง”
“รู้สึกดีใช่ไหม?”
“อื้อ! แรงกว่า..ฮื่อ..นี้นะ”
ร้องขออย่างทนไม่ไหว
ก่อนที่แทบจะทึ้งที่นอนให้ขาดวิ่นเพียงเราะปลายลิ้นที่หยอกล้อกับยอดอก
และปลายนิ้วที่กำลังแทรกผ่านช่องทางที่แคบสนิท เสียงครางหวานยิ่งดังขึ้น
ขาเรียวขาวถูกยกขึ้นพาดบ่าก่อนที่ร่างสูงจะใช้ปลายนิ้วที่ยังเปื้อนคราวคาวขยับเข้าออกช่องทางสีหวานช้าๆ
เพื่อให้อีกฝ่ายพอจะรองรับร่างกายเขาได้
“อ๊า! อื้อๆ!..อึ้ก
มันเจ็บ!”
“สึนะกอดไหล่พี่ไว้จะจิกจะข่วนยังไงก็ได้
ทนหน่อยนะ พี่ไม่ไหวแล้ว อาห์”
สึนะโยชิผวากอดคออีกคนแน่นยามที่ปลายนิ้วถูกถอดถอนออกไป
แต่สิ่งที่ใหญ่กว่านิ้วหลายเท่ากำลังแทรกกายเข้ามา
แก่นกายใหญ่ราวกับท่อนไฟกดเข้าช่องทางสีหวานทีเดียว ร่างบางอ้าปากครางไร้คีย์
เคียวยะซบลงที่ซอกคอขาวที่ตอนนี้มีรอยแดงๆแต่งแต้มไว้เต็มไปหมดก่อนจะซุกไซร้แรงๆ หันเหความสนใจของคนในอ้อมกอดเพื่อดันร่างตัวเข้ามาจนสุด
“อ๊า!! ฮื่อ”
“สึนะ..สึนะพี่..อาห์ ..พี่รักเรานะ”
“อ๊ะ
อ๊า..”
ร่างสูงเริ่มขยับตัวจากเชื่องช้าเพื่อให้คนใต้ร่างปรับตัว
ก่อนจะกลายเป็นเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดที่แทบจะทำให้น้ำตาไหลออกมา
มือบางจิกเกร็งกับไหล่กว้างอย่าลืมตัว ลากข่วนยาวจนถึงแผ่นอกกำยำ
เสียงหวานครวญครางชิดริมหูยิ่งทำให้เอวสอบสวนกายเข้าหาแรงขึ้น
“อ๊า!! แรงไปแล้ว
ฮื่อ..มะ...ไม่ไหวแล้วฮะ อ๊า!!!”
ร่างบางครางลั่นเมื่อถึงจุดหมายของห้วงอารมณ์ก่อนจะปล่อยทุกหยาดหยดเต็มหน้าท้องแกร่ง
เคียวยะรวบสะโพกกลมกลึงแน่นก่อนจะกระแทกกายสวนกลับมาไม่กี่ทีก็ปล่อยหยาดอารมณ์เข้าไปเต็มช่องทางอุ่นจนมันไหลย้อนออกมา
ทั้งคู่หอบแฮ่กราวกับไปวิ่งมาเสียอย่างนั้น ใบหน้าคมคายซบลงที่ไหล่บางก่อนจะกดจูบหัวไหล่บนเบาๆ
และตามด้วยกดจูบริมฝีปากนุ่มแรงๆ
แล้วค่อยๆถอนแก่นกายออกมาจากช่องทางรักของอีกคนอย่างช้าๆ
ยังไม่จบไปอ่านต่อโลด